ΜΙΤΡΑ
Στις Βέδες συνδέεται με τον Βαρούνα, που θεωρείται δίδυμος αδελφός του. Προϊσταται της Κοσμικής Ημέρας, της μεγάλης Ημέρας της Δημιουργίας. Είναι μια όψη του ήλιου, η αρμονία, το αρχέτυπο του περσικού θεού Μίθρα. Είναι η εισπνοή της ζωτικής πνοής, επομένως ένας από τους 12 Αντίτυα.
Αντιπροσωπεύει την φιλία και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους και προϊσταται στις συμφωνίες και τις συνθήκες. Είναι σύζυγος της Ρεβάτι (Ευημερίας), και πατέρας της Ουτσάργκα (Δωρεάς), της Αρίστα (Ευτυχίας) και της Πινγκάλα (Αναψυχής).
ΒΑΡΟΥΝΑ
Συμβολίζει την Κοσμική Νύχτα στη διάρκεια της οποίας είναι ο μόνος που επαγρυπνεί, φυλάγοντας την κοιμισμένη καρδιά του κόσμου. Είναι ο Κύριος του φυσικού και του μεταφυσικού Ωκεανού, ο Φύλακας του κόσμου και ο Δικαστής των θνητών. Όπως και ο Μίτρα, είναι ένας από τους 12 Αντίτυα.
Παριστάνεται σαν πολεμιστής, σαν ένας λευκός άνδρας με χρυσή πανοπλία καθισμένος πάνω σε μια χελώνα ή ένα κύκνο ή το Μακάρα, ένα θαλάσσιο τέρας που μοιάζει με κροκόδειλο. Κατοικεί στο βουνό Πουσγκάρι, το μαγικό βουνό, τον ομφαλό του κόσμου, εκεί όπου βρίσκεται η πρωταρχική άσβεστη Φωτιά των θεών.
ΡΟΥΝΤΡΑ
Αρχαία βεδική θεότητα. Το όνομά του σημαίνει ο Επικριτικός, ο Βίαιος, ο Κύριος των δακρύων. Είναι το πρωτότυπο του Σίβα. Στη Λευκή Γιαγκούρ Βέδα παρουσιάζεται για πρώτη φορά σαν Μεγάλος Θεός, Μαχαντέβα. Στη Ρινγκ Βέδα ονομάζεται «Αυτός που ουρλιάζει» ή «Αυτός που βογγάει», επειδή είναι αιχμάλωτος στην ύλη. Συμβολίζει το Ανώτερο Εγώ. Σ΄ αυτή την περίπτωση θεωρείται θεότητα ταυτόχρονα θεραπευτική και καταστροφική.
Στη Βισνού Πουράνα είναι ο θεός που γεννήθηκε από το μέτωπο του Βράχμα και χωρίστηκε σε άνδρα και γυναίκα. Τότε είναι πατέρας των Ρούντρας. Ο Ρούντρα ενσαρκώνει την αδηφάγο φωτιά του ήλιου. Θεωρούμενος ως ο πιο ικανός τοξότης, είναι Κύριος των ζώων (Πασουπάτι), ένας μάγος - γιατρός και Κύριος του θανάτου και της γονιμότητας.