Όπως μαρτυρούν οι παραδόσεις που η αρχαία σκέψη έχει κληροδοτήσει στη σύγχρονη εποχή, το σύμπαν δεν περιορίζεται στο φυσικό κόσμο που αντιλαμβανόμαστε με τη βοήθεια των πέντε αισθήσεων, αλλά εκτείνεται παραπέρα. Ο κατ’ αίσθηση κόσμος, σύμφωνα με τον αντικειμενικό ιδεαλισμό του Πλάτωνα, είναι αντανάκλαση του κόσμου των ιδεών οι οποίες ανήκουν σε ένα υπέρτερο οντολογικό επίπεδο. Μεταξύ της Νοητής διάστασης και του υλικού κόσμου υπάρχει η ενδιάμεση ψυχική σφαίρα. Ο άνθρωπος είναι τμήμα του κόσμου και συνεπώς διαθέτει τις τρεις αυτές υποστάσεις, νοητικές λειτουργίες, ψυχή και υλικό σώμα.
Πολλές φορές έχει διατυπωθεί το ερώτημα του σε τι συνίσταται η ψυχή. Ενορατικοί άνθρωποι προτείνουν περιγραφές της ψυχικής μας υπόστασης και θεωρούν ότι αυτή είναι μια μορφή παρόμοια με το φυσικό σώμα η οποία όμως δομείται από διαφορετική ύλη, υψηλότερης δόνησης.
Στους διάφορους λαούς συναντάμε ποικίλους συμβολισμούς και ονομασίες.
Στη φυλή Αζάντε της Αφρικής υπάρχει η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος έχει μιαδεύτερη ψυχή η οποία αποχωρίζεται το σώμα ενώ αυτός κοιμάται. Στη Βιρμανία η ψυχή συμβολίζεται ως πεταλούδα.
Στην αρχαία Αίγυπτο πιστευόταν ότι ο άνθρωπος διαθέτει ένα σώμα πανομοιότυπο του φυσικού αλλά πιο άυλο, το Κα.
Στην αρχαία Ελλάδα αναφέρεται ως διπλό αιθερικό σώμα ή είδωλον.
Πολύ συχνά γίνεται λόγος για το φαινόμενο της απόσπασης της ψυχικής υπόστασης του ανθρώπου από το σώμα και της ελεύθερης περιδιάβασής του στο χώρο και -κάποτε-το χρόνο. Τα ταξίδια αυτά παρουσιάζονται έντονα όμοια μεταξύ τους και συμβαίνουν σε τόσο διαφορετικούς τόπους και σε άτομα με τόσο διαφορετικούς τρόπους ζωής που δε μπορεί να είναι αποτέλεσμα φαντασιώσεων κάποιων πολύ ευαίσθητων ατόμων.
Στο έργο του Πλάτωνα «Πολιτεία» (περ. 400 π.Χ.) ο Αθηναίος φιλόσοφος διηγείται την ιστορία ενός στρατιώτη που έχασε τη ζωή του στη μάχη. Παρατηρήθηκε ότι μετά την πάροδο δέκα ημερών το σώμα του δεν είχε καθόλου αλλοιωθεί. Όταν μάλιστα τη δωδέκατη μέρα τον τοποθέτησαν στη νεκρική πυρά εκείνος επανήλθε στη ζωή και διηγήθηκε στο έκπληκτο πλήθος τη σύντομη περιπλάνηση της ψυχής του έξω από το σώμα. Ανέφερε ότι η ψυχή του συνάντησε ένα σύνολο άλλων ψυχών αλλά ενώ εκείνες προχώρησαν σε μία νηφάλια διαδικασία κρίσης από θεία πλάσματα και ανασκόπησης της ζωής τους, αυτός κλήθηκε να επιστρέψει στην επίγεια ζωή.
Σε άλλες πηγές αναφέρεται η περίπτωση του Ερμότιμου του Κλαζομένιου (περ. 6ος αι. π.Χ.) ο οποίος συνήθιζε να ταξιδεύει με την πνευματική του υπόσταση αφήνοντας το σώμα του στην επίβλεψη της γυναίκας του. Κάποτε εκείνη ζήτησε από δύο πρόσωπα γνωστά του Ερμότιμου να κρύψουν προσωρινά το σώμα του έτσι ώστε αυτός να αναγκαστεί να επιστρέψει. Λέγεται ότι παρασυρμένοι από την έχθρα τους για αυτόν έθαψαν το σώμα αφήνοντας την άτυχη ψυχή να περιπλανιέται.
Ο προφήτης Ελισσαίος λέγεται ότι αξιοποιώντας την ικανότητά του για προβολή της ψυχής του στο χώρο πέτυχε να αποτρέψει μια εισβολή συριακών στρατευμάτων αφού πρώτα εμφανίστηκε ψυχικά στο δωμάτιο του εχθρού Σύρου βασιλέα και υπέκλεψε τα στρατιωτικά του σχέδια.
Επίσης αναφέρεται ότι στα χριστιανικά χρόνια πολλοί άγιοι της καθολικής εκκλησίας ταξίδευαν έξω από τα σώματά τους.
Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι περιπτώσεις του Αγίου Αντωνίου της Παδούης, του Αγίου Σεβήρου της Ραβέννας, του Άγιου Αμβρόσιου και του Αγίου Κλήμη της Ρώμης. Παρόμοιες περιγραφές βρίσκουμε στο έργο του Γκαίτε, του Α. Χάξλεϋ, του Κέστλερ, της Ε. Μπροντέ,, του Τζακ Λόντον, του Ε. Χέμινγουεϊ. Ο Άγγλος ζωγράφος και ποιητής Ουίλιαμ Μπλέικ ζωγράφισε το «Η ψυχή αιωρείται πάνω από το σώμα».
Και στα νεότερα χρόνια επιβιώνει μεταξύ πολλών ανθρώπων η διάχυτη πεποίθηση ότι η ψυχή κατά τη διάρκεια του ύπνου ταξιδεύει ελεύθερη.
Το φαινόμενο αποτελεί αντικείμενο ελέγχου και μελέτης. Έχουν επισημανθεί κάποια διακριτά στάδια στην εξέλιξη της εμπειρίας. Έτσι αρχικά ο ψυχικός ταξιδιώτης νιώθει το σώμα του να ακινητοποιείται, έπειτα συνειδητοποιεί τον αποχωρισμό ψυχής και σώματος και δοκιμάζει μια παράξενη ευχαρίστηση καθώς ανακαλύπτει ότι οι συνήθεις φυσιολογικοί περιορισμοί αίρονται. Τέλος η ψυχή έλκεται και ενώνεται ξανά με το φυσικό σώμα.
Το φαινόμενο παρουσιάζει ιδιομορφία και ποικιλότητα και εξαρτάται ως ένα βαθμό από το άτομο που ζει την εμπειρία.
Η δυνατότητα της αστρικής αναδίπλωσης μπορεί να είναι εκτός από μια διασκεδαστική και ασυνήθιστη εμπειρία μια ευκαιρία για βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας και καλύτερο χειρισμό του συναισθηματικού μας κόσμου.
Έτσι όταν καταβάλλουμε συνειδητή προσπάθεια για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας όλο και καλύτερα, όταν αποβάλλουμε το φόβο που γεννάται μπροστά σε όσα ανακαλύπτουμε μέσα μας και προσπαθούμε σταδιακά να ξεπεράσουμε τα ελαττώματά μας, τότε αποκτάμε καλύτερο έλεγχο του εαυτού μας κατά τη διάρκεια του ύπνου, πληρέστερη συνειδητότητα και δυνατότητα ανάμνησης των καταστάσεων που ζήσαμε εκεί.
Ο άνθρωπος ο οποίος είναι σχετικά απεγκλωβισμένος από τις καθημερινές ανησυχίες και πάθη και λειτουργεί με ήρεμο πνεύμα λέγεται ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου απομακρύνεται περισσότερο από το φυσικό σώμα και τολμά να ταξιδέψει στον αιθέρα αποκομίζοντας νέες γνώσεις.
Έτσι το άτομο που αποκολλάται κάπως από τις ανησυχίες του, τις σκέψεις του, τα προβλήματα που το ενοχλούν κατά τη διάρκεια της μέρας καταφέρνει να αποκτήσει αυξημένη συνειδητοποίηση της ονειρικής κατάστασης, δραστηριότητα και κάποια πρωτοβουλία όσον αφορά την κίνησή του στο περιβάλλον.
Ο άνθρωπος διαθέτει νου, ψυχή και υλικό σώμα. Η ψυχή έχει τη δυνατότητα να αποσπάται από το σώμα και να ταξιδεύει ελεύθερη. Το φαινόμενο ονομάζεται αστρική αναδίπλωση και απαντά σε διάφορους πολιτισμούς. Η επίγνωση αυτής της διαδικασίας και η αξιοποίησή της αυξάνει ευθέως ανάλογα με τον έλεγχο των ψυχολογικών μας βιωμάτων.