Τα απλά πράγματα είναι αυτά που δεν επιδέχονται εξήγηση. Οι βασικές αρχές της βαρύτητας, για παράδειγμα, ακόμα αφήνουν άναυδους τους σύγχρονους φυσικούς. Μαζί με το χώρο και το χρόνο η βαρύτητα καθορίζει τη φυσική μας ύπαρξη. Ακόμα αυτό το αιώνιο πανταχού παρόν, διαχρονικό φαινόμενο κρύβει τη φύση του, πλεγμένο με κάποιο τρόπο στο μυστήριο της ζωής. Η βαρύτητα μπορεί να ειδωθεί ως το αποτέλεσμα της ολοταχούς πορείας του πλανήτη στο διάστημα, το οποίο μας πιέζει προς τα κάτω, όπως η απογείωση ενός τζετ καρφώνει τους επιβάτες στις θέσεις τους. Ο Albert Einstein διατύπωσε τη θεωρία ότι η βαρύτητα καμπυλώνει το χώρο, βοηθώντας έτσι να περιγράψουμε τη σχετικότητα. Μερικοί την αποκαλούν μαγνητική δύναμη που παράγεται απ’ την περιστροφή της υδρογείου. Ή μήπως πρόκειται για μια κυματική δομή που υποστηρίζεται από δονήσεις της συχνότητας του κβαντικού πεδίου; Η θεωρία του Isaac Newton ήταν πιο κατανοητή. Με την πτώση του διάσημου μήλου του είδε τη βαρύτητα σαν την έλξη μεταξύ των υλικών σωμάτων. Πιο πρόσφατα, ο καθηγητής John Searl, ένας Άγγλος εφευρέτης, ισχυρίζεται ότι έχει αναστρέψει την έλξη. Σωστά. Ο Searl ισχυρίζεται ότι έχει υποτάξει τη βαρύτητα.
Ο John R.R. Searl γεννήθηκε στη φτώχεια, στο Berkshire County της Αγγλίας, το 1932. Η ιστορία του έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ταινίας του Spielberg. ΑπΌ την επιστροφή του πατέρα του ο οποίος είχε τυλίξει το μωρό John σ’ ένα σάλι (απ’ όπου ο John έπεσε, κάτι που του προκαλούσε σπασμούς στην παιδική του ηλικία), έως την ανακάλυψη της γεννήτριας του Φαινομένου Searl [Searl Effect Generator]. Με την ισχύ του SEG, οι τηλεκατευθυνόμενοι δίσκοι ανύψωσης [unmanned levity discs] του Searl, ανυψώθηκαν σε ροζ σύννεφα ιονισμού, ταξίδεψαν με τρομακτικές ταχύτητες και στριφογύρισαν γύρω απ’ τη Γη. Επίσης, ο Searl ισχυρίζεται ότι έχει επιδείξει τις ιπτάμενες μηχανές του σε επιστήμονες στην Αεροπορική Βάση Andrews και σ’ έναν αξιωματούχο της Καναδικής κυβέρνησης.
Ένας απ’ τους δίσκους, σύμφωνα με τον καθηγητή Searl, πέταξε απ’ το Mortimer της Αγγλίας στην ακτή της Κορνουάλης σε τρία λεπτά, σε μια απόσταση περίπου εκατό μιλίων. Αυτό σημαίνει 2.000 χλμ./ώρα, ενώ ο Searl λέει ότι το σκάφος θα μπορούσε να πετάξει πολύ πιο γρήγορα. Για παράδειγμα, απ’ το Brisbane της Αυστραλίας στο Λονδίνο της Αγγλίας, θα έπαιρνε 30 λεπτά μετά βίας, αρκετό χρόνο για έναν καλό υπνάκο. Μεταξύ των άλλων ισχυρισμών του Searl περιλαμβάνεται: ένας δίσκος σε τροχιά για μια δεκαετία γύρω απ’ τη Γη, παρέχοντας δωρεάν ενέργεια στο σπίτι του και τρομακτικές θεραπευτικές ενέργειες που πηγάζουν απ’ την εκφόρτιση των ιόντων του SEG.
Αφήνοντας στην άκρη το σκεπτικισμό για μια στιγμή, η παιδική ηλικία του Searl φαίνεται απίθανη για έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τρόπο της ζωής μας. Αφού εξαφανίστηκε ο πατέρας του, ανατράφηκε σαν ψυχοπαίδι, ενώ η μητέρα του φυλακίσθηκε για αμέλεια. Η πρακτική του γνώση στην ηλεκτρική μηχανική ήταν μεγάλη, αντίθετα η επίσημη μόρφωσή του υπήρξε λιγοστή. Για να συμπληρώσουμε τα κενά, ο Searl είχε κατά καιρούς όνειρα, σαν παιδί, τα οποία αποκάλυπταν κρυφά το έργο της ζωής του σε σενάρια τύπου Spielberg. Μαζί με αυτά τα μυστηριώδη όνειρα, η πρακτική του εξάσκηση τον βοήθησε να γίνει εφευρέτης. Ενώ ισχυρίζεται ότι κατασκεύασε άθελά του την πρώτη του αντιβαρυτική μηχανή στα δεκατέσσερα, η επίσημη καριέρα του και εκπαίδευση άρχισε με ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές καλωδιώσεις, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου πλήρους βασισμένου σε τρανζίστορ υπολογιστή, για τις ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Νορβηγία, γεγονότα που προσέδωσαν στον Searl την αξιοπιστία του. Κατασκεύασε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, επίσης εργάστηκε ως μηχανικός και στις ραδιοφωνικές επικοινωνίες. Ακόμα ο Searl είναι πιλότος και έχει τιμητικό βαθμό απ’ το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σαν καθηγητής των Μαθηματικών Δομών της Δημιουργίας και της Ενέργειας [Professor of Mathematical Structures of Creation and Energy].
Όπως κι ο Einstein, έτσι κι ο Searl προσπάθησε να αποδείξει επιστημονικά τη διαισθητική γνώση, κάτι που μεταφέρει στα παιδικά του όνειρα. Παίζει κουτσό σε κάποια τετράγωνα. Στο τετράγωνο «δύο», μ’ ένα βότσαλο να είναι στο τετράγωνο «τρία», ο μικρός John κινείται προς το τετράγωνο «τέσσερα», αλλά το δεξί του πόδι αιωρείται στον αέρα ενώ το αριστερό του βρίσκεται στο έδαφος. Εκείνη τη στιγμή, τα άλλα παιδιά εξαφανίστηκαν και ένας γιγάντιος οδοστρωτήρας ξεπροβάλλει από πάνω του. Ο John έχει μόνο ένα μικρό χρονικό διάστημα να σωθεί απ’ την συντριβή. Απ’ τη σκληρή δοκιμασία αυτού του μυστηριώδους ονείρου o Searl συμπέρανε τον Νόμο των Τετραγώνων, μια νέα φυσική, αν θέλετε, πάνω στην οποία βασίστηκε το SEG του. Επιπλέον, ο καθηγητής Searl αντιλήφθηκε την επικείμενη ανάγκη να τελειοποιήσει την εφεύρεσή του, πριν την έναρξη μιας παγκοσμίου κλίμακας καταστροφής, του αιωρούμενου οδοστρωτήρα! Μιας μετακίνησης των πόλων, λέει ο Searl.
Η ζωή του Searl, αν και λαμπρή με ιστορίες για δίσκους που αψηφούν τη βαρύτητα, υπήρξε γεμάτη από συμφορές. Η εργασία του και τα αρχεία του καταστράφηκαν ή πουλήθηκαν για ψίχουλα, ενώ αυτός βρισκόταν στη φυλακή για κλοπή ηλεκτρικής ενέργειας από την τοπική εταιρεία ηλεκτρισμού. Ενώ υπήρχαν άρθρα και φωτογραφίες σε εφημερίδες και περιοδικά, χρονολογημένα απ’ τη δεκαετία του 1960 και καθώς το BBC (όπως και αυτό το άρθρο) ερευνά τα αρχεία για φιλμ, κανένας απ’ τους ιπτάμενους δίσκους δεν παραμένει άθικτος. Οι δίσκοι κατασχέθηκαν από την Εταιρεία Ενέργειας ή πουλήθηκαν σαν «παλιατζούρες», ενώ ο Searl ήταν φυλακισμένος. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, οι υπογραφές και τα σχόλια των αυτόπτων μαρτύρων των πτήσεων των δίσκων κάηκαν από την τώρα εν διαστάσει σύζυγό του. Δε σώζεται ούτε ένα ίχνος φυσικής απόδειξης, εκτός από κάποιες παλιές φωτογραφίες. Από τέτοιο υλικό δεν φτιάχνονται οι κινηματογραφικές ταινίες;
Συνολικά, ο Searl ισχυρίζεται ότι κατασκεύασε σαράντα δίσκους, πολλοί απ’ τους οποίους εξαφανίστηκαν ενώ ήταν σε τροχιά. Κάθε δίσκος, εξηγεί ο Searl, αποτελείται από τρία δακτυλίδια με περιστρεφόμενους μαγνητικούς κυλίνδρους. Οι περιστρεφόμενοι μαγνήτες δημιουργούν μια δύναμη βαρυτικού τύπου που απωθεί τη γήινη βαρύτητα, με τον ίδιο τρόπο που οι μαγνήτες ίδιας πολικότητας απωθούνται μεταξύ τους. Ο Searl λέει ότι ο δίσκος δημιουργεί ένα ελεύθερο από αδράνεια πεδίο με χαρακτηριστικά ενός πλανήτη, κάτι που οι νόμοι της Φυσικής λένε ότι είναι αδύνατο. Ο Searl λέει ότι, η περιστροφή του δίσκου δεν επιταχύνεται, αλλά, παραδόξως, κινείται αμέσως με σταθερή ταχύτητα. Ο Gunner Sandberg, κορυφαίος τεχνικός στο τμήμα Ηλεκτρισμού του Πανεπιστημίου του Sussex της Αγγλίας πέρασε δύσκολες στιγμές εμβαθύνοντας στην ιδέα αυτή. Τον Ιούνιο ο Searl μίλησε σ’ ένα συνέδριο εναλλακτικής ενέργειας στο Denver. Αναφέρθηκε στον Sandberg, λέγοντας ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας μιας επίδειξης. Παρόλα αυτά ο Sandberg μας είπε, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ότι δεν είχε δει τίποτα άλλο παρά μαγνήτες να δονούνται για λίγα δευτερόλεπτα. Δεν μπορούσε να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του Searl, αν και αυτό ήταν χρόνια μετά από την καταστροφή των αποδείξεων του Searl. Επίσης είχε επιφυλακτική άποψη, επειδή δεν είδε κάτι εξαιρετικό, και για να αποδειχθούν ή όχι οι ισχυρισμοί του Searl απαιτούνταν περισσότερες πηγές.
Τον περασμένο Ιούνιο, στο Denver, ο Searl είπε την ιστορία του. Έχοντας έλλειψη σοβαρών στοιχείων, ο μη προσποιητός τρόπος του είναι το πιο πειστικό του χαρακτηριστικό. Φαίνεται ειλικρινής και αυθεντικός. Τα ανέκδοτά του για τους ιπτάμενους δίσκους του και η περιγραφή της τεχνολογίας δύσκολα φαίνονται να είναι κατασκευασμένα. Παρόλα αυτά κάποιοι παραπονέθηκαν για αντιφάσεις στις εξηγήσεις του. Ο Searl φαίνεται να είναι ένας απλός, τίμιος άνθρωπος, προικισμένος με σοβαρότητα και με μια αντίληψη της επιστήμης που υπερβαίνει το παρουσιαστικό του! Ή μας ξεγέλασε όλους. Η γραμματική του και ο λόγος του είναι φτωχά, η προφορά του βαριά, τύπου Cockney [λαϊκή προφορά του Λονδίνου]. Ο Searl δεν είναι ετοιμόλογος ή λαμπρός ομιλητής, κάτι που, παραδόξως, του προσδίδει αξιοπιστία.
Παραμένοντας σκεπτικοί με σύνεση, δεδομένου της φύσης των ισχυρισμών του Searl, ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά σ’ αυτά που έχει να πει. Το 1949 είχε μια τυχερή περίοδο, μας είπαν, ενώ δούλευε στην Υπηρεσία Ηλεκτρισμού του Midland. Ένας φίλος στη MEB του έδωσε άδεια να χρησιμοποιήσει το μαγνητικο-πιεστικό (magnet-pressing, πιεζομαγνητικό) εξοπλισμό της Υπηρεσίας. Ο Searl έφτιαξε μικρές πειραματικές γεννήτριες εκείνη την εποχή, όχι ιπτάμενους δίσκους, οι οποίες υποτίθεται ότι παρήγαγαν ισχύ αλλά δεν πετούσαν. Το έκανε με τη βοήθεια της εβδομηντάχρονης σπιτονοικοκυράς του κι ενός ηλικιωμένου Ουαλού χρηματοδότη με το όνομα George Hines. Το 1952 προχώρησε σ’ ένα μοντέλο 14 ποδιών. Αυτό το SEG παρήγαγε ισχύ σε ένα ασυνήθιστα υψηλό δυναμικό: 105 Volt. Υπερφορτίζοντας το δίσκο προκάλεσε την πτώση της θερμοκρασίας στους 4 βαθμούς Kelvin πλησιάζοντας το απόλυτο μηδέν. Στο σημείο αυτό ο Searl λέει ότι οι νόμοι της φυσικής αντιστράφηκαν και ο δίσκος ανυψώθηκε. Ακούστηκε ένα τρίξιμο και η οσμή του όζοντος καθώς η γεννήτρια υψώθηκε απροσδόκητα απ’ το έδαφος, έσπασε μια σύνδεση με μια γεννήτρια εκκίνησης και αιωρήθηκε 50 πόδια σ’ ένα ροζ λαμπερό σύννεφο που προέκυψε απ’ τον ιονισμό. Συλλέγοντας ενέργεια απ’ την περιφέρεια του σκάφους και εφαρμόζοντάς την σε ηλεκτρομαγνητικά πικάπ έκανε το δίσκο να επιταχύνεται τη στιγμή που θα έπρεπε να επιβραδύνεται. Η γεννήτρια επιταχυνόταν, προς έκπληξη του Searl, περιστρεφόμενη με τρομακτική ταχύτητα. Αφού έκανε τα κοντινά ραδιόφωνα να χτυπιούνται και να έχουν παρεμβολές, ο δίσκος χάθηκε στα ύψη, πιθανόν μπαίνοντας σε τροχιά. Ο Searl λέει ότι από τότε κατασκεύασε πολλούς ιπτάμενους δίσκους, πολλοί απ’ τους οποίους πέταξαν ανεξέλεγκτα, μέχρις ότου αυτός και η ομάδα του εφηύραν μια συσκευή ελέγχου. Ισχυρίζεται ότι έφτιαξε μοντέλα μέχρι και 40 πόδια πλάτος, κάποια με νάιλον καλύμματα, κάποια από φάιμπεργκλας, πολλά απ’ τα οποία το BBC και η αγγλική τηλεόραση παρακολούθησαν και κινηματογράφησαν, αν και το BBC δεν έχει ακόμα κοινοποιήσει κάποιο φιλμ. Σύμφωνα με τον Searl, τόσο η Καναδική όσο και η Αμερικανική κυβέρνηση έχουν γίνει μάρτυρες επιδείξεων των πτήσεων, αλλά απέρριψαν την πιθανότητα μιας πτήσης χωρίς την επίδραση της αδράνειας. Ο Searl ισχυρίζεται ότι οι Αμερικανοί στην Αεροπορική Βάση Andrews, είπαν ότι οι δυνάμεις G (αδρανειακές δυνάμεις) μέσα στο σκάφος θα σκότωναν όποιον επέβαινε σ’ αυτό.
Παρ’ όλα αυτά και ο Searl ισχυρίζεται πως ο δίσκος ανύψωσης έχει δοκιμαστεί και βρέθηκε ότι δεν υπόκειται σε αδρανειακές δυνάμεις μέσα στην καμπίνα. Καθώς η δομή ανυψώνεται, όλα στο πεδίο ελευθερώνονται απ’ τη βαρύτητα, σαν ένας ξεχωριστός κόσμος, ο οποίος παραβιάζει τους αποδεκτούς φυσικούς νόμους. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που ταξιδεύει μέσα του δεν θα αισθανόταν τις συνέπειες της φοβερής ταχύτητας, με τον ίδιο τρόπο που δεν αισθανόμαστε την ταχύτητα της Γης καθώς αυτή τρέχει στο διάστημα. Το SEG δημιουργεί ένα ηλεκτρικό πεδίο υψηλής συχνότητας, αρνητικό στην περιφέρεια και θετικό στο κέντρο, ενώ ένα μαγνητικό πεδίο περιβάλλει το κέλυφος και εκτείνεται πέρα απ’ αυτό. Όταν το σκάφος υπερβεί ένα ορισμένο δυναμικό, τότε έχουμε αέναη κίνηση (αεικίνητο) κάτι που θεωρείται αδύνατο. Στο σημείο αυτό η παραγόμενη ενέργεια είναι λίγο-πολύ απεριόριστη, καθώς το SEG συλλέγει ηλεκτρόνια απ’ τον χώρο που το περιβάλλει. Καθώς επιτυγχάνεται το οριακό δυναμικό, η θερμοκρασία γύρω απ’ το σκάφος πέφτει απότομα, θυμίζοντας περιπτώσεις που αναφέρουν ότι τα UFO αφήνουν δακτυλίδια πάγου στο έδαφος. Ο δίσκος γίνεται υπεραγωγός, καθώς λέει ο Searl. Το περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο παράγει βαρυτική ενέργεια (η οποία είναι άγνωστη) και τα δύο σώματα, η γη και ο δίσκος ανύψωσης, απωθούν το ένα το άλλο. Επίσης ισχυρίζεται ότι το σκάφος θα ελέγχεται εύκολα στο διάστημα, αυτοκατευθυνόμενο από τα βαρυτικά πεδία διάφορων πλανητών και ότι στο διάστημα ο δίσκος θα μπορούσε να πλησιάσει την ταχύτητα του φωτός.
Αντιβαρύτητα, ταχύτητα του φωτός, διαστημικά ταξίδια; Τίποτα απ’ αυτά δεν είναι εύκολο να γίνει πιστευτό. Ο Spielberg θα είχε πεδίο απασχόλησης με τον καθηγητή. O Searl φαίνεται σαν σύγχρονος ήρωας, ένας απλός αλλά ευφυής άνθρωπος ταγμένος κατά της ορθόδοξης άποψης, ένας άνθρωπος με ένα όραμα, τον οποίο κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει τρελό ή τσαρλατάνο. Τα χειρόγραφα είναι στη θέση τους, η σύγκρουση, οι αποτυχίες, η σύζυγος που δεν καταλαβαίνει. Μέχρι τώρα λείπει μόνο ένα ευτυχισμένο τέλος. Ο ήρωας-ιδιοφυΐα κλείνεται στη φυλακή επειδή κάνει κάτι που είναι φυσιολογικό. Κατασκευάζει ιπτάμενους δίσκους με τεχνολογία παρμένη από παιδικά όνειρα, φαινομενικά καθοδηγούμενος απ’ τους θεούς. Η εργασία της ζωής του καταστρέφεται απ’ τους κακούς, τους γραφειοκράτες ή τους βαρόνους της κλεψιάς, των οποίων οι αυτοκρατορίες απειλούνται απ’ την δωρεάν ενέργεια του Searl. Επευφημούμε τον καθηγητή, αλλά οι εφευρέσεις του κάηκαν ή πουλήθηκαν σαν σκουπίδια. Απ’ το υλικό αυτό φτιάχνονται οι ταινίες.
Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η ιστορία δεν είναι αληθινή. Ούτε ότι ο Searl είναι μόνος. Δεν είναι ο πρώτος που ισχυρίζεται ότι κατέκτησε τη βαρύτητα ή που εξήγε δωρεάν ενέργεια από μια πανταχού παρούσα δύναμη. Ο εφευρέτης Henry Moray, λέγεται ότι τροφοδότησε μετασχηματιστή υποβιβασμού (step-down transformer) από μια εναλλακτική πηγή αντλούμενη από αντηχούντες κρυστάλλους γερμανίου, πιθανώς σε συγχρονισμό με το κβαντικό πεδίο. Είναι αυτό για το οποίο μιλάει η επιστήμη: ισχύ απ’ την ατμόσφαιρα! Δωρεάν ενέργεια. Ο Moray μετασχημάτισε απ’ την ενέργεια πεδίου σε ηλεκτρισμό με αρμονικές ενισχύσεις, αντλώντας αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει συνεχώς συσκευές με 500 Kwatt. Και ο Moray είχε μάρτυρες. Όπως και στην περίπτωση του Searl, το εργαστήριο του Moray καταστράφηκε αφού παρουσίασε τα ευρήματά του στην κυβέρνηση των Η.Π.Α. Ο Nicola Tesla είχε την ίδια τύχη, καθώς ο πύργος του για ασύρματη μετάδοση ηλεκτρισμού δέχτηκε σαμποτάζ, του κόπηκαν οι οικονομικοί πόροι και η καριέρα του ουσιαστικά τερματίστηκε, όταν η τεχνολογία του απείλησε την κατεστημένη τάξη. Υπάρχουν απόκρυφες ιστορίες για άλλα επαναστατικά πειράματα του Tesla, ακτίνες θανάτου, ίντριγκες. Η λίστα των εφευρετών και των λυπηρών ή απίθανων (ανάλογα τον τρόπο που τις βλέπουμε) ιστοριών τους, συνεχίζεται. Όλοι, εκτός του Tesla, έχουν έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων. Ο ισχυρισμός τής εκ των άνω καταδίωξης παρουσιάζεται πάντα τραβώντας το ενδιαφέρον μας σε κάτι τετριμμένο αντί σε μια ιστορία ενός μοναδικού και διαρκούς οράματος. Αλλά ας μη γίνουμε τόσο σκεπτικιστές. Ιστορίες ανθρώπων που αψηφούν τη βαρύτητα (δίχως κάποια εξωτερική πηγή ενέργειας) υπήρξαν από παλιά, συνοδευόμενες από έγγραφα στοιχεία.
Το 1936 τα Εικονογραφημένα Λονδρέζικα Νέα (Illustrated London News) δημοσίευσαν μια φωτογραφία παρμένη στη νότια Ινδία, ενός υπερυψωμένου γιόγκι με το όνομα Subbayah Pullavar. Ο φωτογράφος P.T. Plunkett, συμπέρανε ότι ο γιόγκι παρέμενε οριζόντιος στον αέρα για περίπου τέσσερα λεπτά δίχως να έχει κάποια υποστήριξη, εκτός από το να ακουμπάει ελαφρά το ένα του χέρι σ’ ένα ξύλο. Ο John Kell, συγγραφέας και ταξιδιώτης στην Ινδία και στο Θιβέτ στη δεκαετία του ’50 ανέφερε ένα παρόμοιο γεγονός, όταν ένας Θιβετιανός λάμα ανυψώθηκε σταυροπόδι μπροστά στα μάτια του. Αυτό συνέβη αφού ο Keel είχε απορρίψει άλλους θαυματοποιούς σαν ειδήμονες μάγους. Αν αυτό είναι πολύ εξωτικό και απόμακρο για τους δυτικούς ανθρώπους, το 1852 στο Κονέκτικατ υπήρξε η περίπτωση του 19χρονου Daniel Home, οποίος άθελά του ανυψώθηκε απ’ το έδαφος μπροστά σε πολλούς αυτόπτης μάρτυρες. Το συμβάν παρατηρήθηκε και καταγράφηκε απ’ τον F.L. Burr, εκδότη των Hartford Times. Ο Burr ανέφερε ότι ο Home ανυψώθηκε έως το ταβάνι, στο σπίτι του Ward Cheney, ενός μεταξοποιού. Τόσο παράξενα όσο ακούγεται, ο Home έμαθε να ανυψώνεται με τη θέλησή του και το έκανε για μια περίοδο σαράντα ετών μπροστά σε εκατοντάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου του Αυτοκράτορα Ναπολέων Γ΄ και του Mark Twain. Βαριά αντικείμενα, όπως καρέκλες κι ένα μεγάλο πιάνο ανυψώθηκαν ενώ βρισκόταν σε κατάσταση εγρήγορσης. Ακόμα, ο Home έλαβε την επιδοκιμασία του Sir William Crookes, προέδρου της Βρετανικής Ένωσης για την Ανάπτυξη της Επιστήμης. Ο Crookes περιέγραψε τα αντιβαρυτικά φαινόμενα στο "Τριμηνιαίο Ημερολόγιο της Επιστήμης" με βεβαιότητα και με μια δυσπιστία προδομένη απ’ τα ίδια του τα μάτια. Υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις που περιλαμβάνουν μυστικιστές θρησκειών. Διακόσιες τριάντα περιπτώσεις αναφέρονται μόνο σε Καθολικούς αγίους. Αν και εμφανώς διαφορετικές απ’ τους ισχυρισμούς του Searl για μηχανική ανύψωση, αυτές οι περιπτώσεις εξυπηρετούν για να υποστηρίξουμε τη δυνατότητα ανύψωσης δίχως κάποια εξωτερική πηγή ενέργειας. Σ’ αυτές που συχνά εμπλέκεται ο μυστικισμός, σχηματίζονται παραλληλισμοί μεταξύ της ανύψωσης και μιας σχολής σκέψης που αναδύεται στη Σύγχρονη Φυσική, όπου ο νους και ύλη πιστεύεται ότι είναι της ίδιας ουσίας. Μήπως ο Searl πέτυχε κάτι ουσιαστικό;
Από τότε που οι ισχυρισμοί του Searl έγιναν δεκτοί με έντονο σκεπτικισμό ή ακόμα απορρίφτηκαν, ο Searl δεν αποκαλεί τους δίσκους του «ιπτάμενους δίσκους». Κατανοητό, αν θέλει να κερδίσει την αποδοχή. Παρόλα αυτά, οι φωτογραφίες των δίσκων ανύψωσης του Searl, φανερώνουν ότι είναι ακριβώς αυτό που είναι. Για αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχουν εξωγήινα διαστημόπλοια (παρεμπιπτόντως, η Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α. δεν έχει αρνηθεί την ύπαρξή τους, παρά μόνο ότι αποτελούν αμυντική απειλή) υπάρχουν θεμελιώδεις ομοιότητες ανάμεσα στους δίσκους του Searl, που παίρνουν ισχύ απ’ το SEG και περιπτώσεων UFO. Μια ομοιότητα είναι και οι δυο είναι δίσκοι που αψηφούν τη βαρύτητα. Συχνά αναφέρεται ότι τα UFO ταξιδεύουν πολύ γρήγορα, κατόπιν σταματούν και μετά επιταχύνουν ακαριαία. Επίσης και τα δύο, σύμφωνα με υπολογισμούς, παράγουν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ, όπως προαναφέραμε, έχουν βρεθεί δισκοειδή ίχνη πάγου εκεί όπου έχουν προσγειωθεί και απογειωθεί UFO. Άλλη μια ομοιότητα είναι ότι ο δίσκος του Searl και τα UFO μαγνητίζουν κομμάτια γης, αφήνοντας κυκλικά δακτυλίδια στο έδαφος. Μία ακόμα ομοιότητα είναι το ιονισμένο σύννεφο, το αποτέλεσμα μιας τεχνολογίας που, από όσο ξέρουμε, καμιά κυβέρνηση στη Γη δεν χρησιμοποιεί.
Επιστρέφοντας στη γη, η περίπτωση του Searl είναι φανταστική και οι σημασίες κλονίζονται. Αν όλα αυτά ήταν αλήθεια, το SEG θα άλλαζε τον τρόπο που ζούμε. Τα διαστημικά ταξίδια θα ήταν ρουτίνα, όπως και το να ταξιδεύουμε γρήγορα γύρω απ’ την υδρόγειο. Η εξάρτησή μας απ' το πετρέλαιο για καύσιμο θα αχρηστευόταν, ανατρέποντας την παγκόσμια οικονομική δομή. Δυνάμεις, που θα ήταν οι «κακοί» στην ιστορία μας, θα έχαναν τα πάντα και σχεδόν σίγουρα θα ενεργούσαν για να αποτρέψουν την παραγωγή τέτοιων συσκευών ή θα δυσφημούσαν τον εφευρέτη. Αλλά ο καθηγητής Searl έχει δεσμεύσει εταιρίες στην Ιαπωνία, τη Γερμανία και τις Η.Π.Α. Οι Γερμανοί έχουν αναπτύξει ένα πρωτότυπο, αλλά δεν θέλουν να επιδείξουν τη συσκευή μέχρι να οριστούν μέτρα για την παραγωγή, τη διανομή και την εμπορία της. Στις Η.Π.Α., ο Searl έχει ανθρώπους που δουλεύουν για ένα μικρό, μη ιπτάμενο μοντέλο, αλλά η ημερομηνία της επίδειξης αυτής έφτασε και πέρασε. Τίποτα δεν έγινε. Κανένα SEG. Ειπώθηκε ότι το πρόγραμμα είναι πολύπλοκο και ακριβό. Χρειάζονται περισσότερο χρόνο και χρήμα. Σύμφωνα με τον John Thomas, τον εκδότη και ατζέντη του καθηγητή Searl, ακόμα και μια μικρή συσκευή είναι περίπλοκη και ακριβή. Υπόσχεται μια επίδειξη κάπου στο δρόμο, ίσως σ’ ένα χρόνο. Εν τω μεταξύ το BBC ερευνά τα αρχεία του. Ξένοι ενδιαφερόμενοι εμφανίζουν φωτογραφίες. Παρακολουθούμε και περιμένουμε με αγωνία. Δώστε τα ποπ-κορν!
http://www.atlantisrising.com/issue1/ar1antigrav.html