Υπάρχει ένας αρχαίος μύθος που μας διηγείται την ιστορία του Ικάρου, που φόρεσε φτερά και πέταξε σε αφάνταστα ύψη. Πέρα από το συμβολισμό του, ο μύθος μάς δείχνει και την επιθυμία του ανθρώπου να πετάξει και να νιώσει ελεύθερος. Σήμερα έχει βέβαια τη δυνατότητα να πετάει με μηχανικά μέσα, όμως είναι εξαρτημένος από την τεχνολογία. Υπάρχει άραγε τρόπος να ανυψωθούμε ή να ανυψώσουμε χρησιμοποιώντας άλλα μέσα; Ίσως η απάντηση να βρίσκεται τελικά μέσα μας...
Αιθεροβασία είναι η ανύψωση ή το βάδισμα στον αέρα χωρίς τη μεσολάβηση φανερών φυσικών μέσων. Πρόκειται για τη λεγόμενη αιώρηση των πνευματιστών, ακούσια ή εκούσια, και περιλαμβάνει την ανύψωση όχι μόνο ανθρώπων αλλά και αντικειμένων. Οι γραπτές και προφορικές μαρτυρίες είναι πολυάριθμες και προέρχονται απ’ όλα τα σημεία του πλανήτη. Είναι όμως ένα φυσικό φαινόμενο ή μια κρυμμένη δύναμη του ανθρώπου; Πολλά τα ερωτήματα και ακόμη περισσότερες οι απαντήσεις που φιλόσοφοι και ερευνητές έχουν δώσει.
Το αίνιγμα των μεγαλιθικών μνημείων
Ταξιδεύοντας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη εντυπωσιαζόμαστε από τα ογκώδη κι επιβλητικά μνημεία, τα λεγόμενα «θαύματα του κόσμου», που ανέγειραν χιλιάδες χρόνια πριν οι πρόγονοί μας και για τα οποία δεν έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα ακριβείς πληροφορίες ως προς τον τρόπο κατασκευής τους. Ανάμεσα στις διάφορες εκδοχές είναι κι εκείνη έγκυρων ερευνητών, που πιστεύουν ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί κατείχαν την επιστήμη της αιώρησης, όπως στην περίπτωση των πυραμίδων της Αιγύπτου. Σχετικά μ’ αυτές, γράφτηκε το 10ο αιώνα από τον Άραβα ιστορικό Abul Hasan Ali Al-Masudi, γνωστό και ως Ηρόδοτο των Αράβων, ένα κείμενο, το οποίο αναφέρει ότι οι κατασκευαστές τοποθετούσαν πρώτα ένα «μαγικό πάπυρο» κάτω από την πέτρα που ήθελαν να μετακινήσουν και στη συνέχεια τη χτυπούσαν μ’ ένα μεταλλικό καλώδιο. Αυτό την έκανε να ανυψωθεί και να μετακινηθεί κατά μήκος ένα πέτρινου δρόμου, ο οποίος ήταν περιφραγμένος με μεταλλικούς στύλους. Έτσι, η πέτρα μεταφερόταν σε απόσταση 50 περίπου μέτρων και τοποθετούνταν στο επιθυμητό σημείο.
Αυτά γράφτηκαν χιλιάδες χρόνια μετά την κατασκευή των πυραμίδων, όμως περιέχουν αξιοσημείωτες πληροφορίες. Είναι πολύ πιθανόν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι να γνώριζαν τον τρόπο χρήσης ηχητικών ή μαγνητικών κυμάτων και να τη συνδύαζαν με τη μαγική αντίληψη που χαρακτήριζε τον πολιτισμό τους.
Παρόμοιες ιστορίες αναφέρονται και στη Μεσοποταμία και στην Αμερική, όπου για την ανύψωση μεγαλιθικών μνημείων λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκαν «ηχητικά μέσα», όπως ύμνοι, τρομπέτες, σφυρίχτρες και κύμβαλα. Επίσης σύμφωνα με μαρτυρίες, Θιβετανοί μοναχοί ανύψωναν ευμεγέθεις πέτρες χρησιμοποιώντας τεράστια τύμπανα και τρομπέτες.
Οι αιωρούμενοι μυημένοι
Αν η ανύψωση αντικειμένων είναι εντυπωσιακή, ακόμη περισσότερο είναι η αιώρηση ανθρώπων. Από την πλευρά της χριστιανικής θρησκείας, η αιθεροβασία αποτελούσε ανέκαθεν ένδειξη Θείας παρέμβασης, εκτός αν το φαινόμενο αφορούσε άλλες θρησκείες ή πολιτισμούς, οπότε στιγματιζόταν ως δαιμονικό. Έτσι, συναντάμε το Χριστό να περπατάει πάνω στη λίμνη της Γεννησαρέτ και ένα μεγάλο αριθμό Αγίων, που αιωρήθηκαν στο κενό ή περπάτησαν πάνω στο νερό, όπως ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, η Αγία Τερέζα της Άβιλα και ο Άγιος Αλφόνσος του Λιγκουόρι. Επίσης, αναφέρεται ότι αιώνες πριν την εμφάνιση του Χριστού, ο Βούδας μεταφέρθηκε αιωρούμενος πάνω στο ρεύμα ενός επικίνδυνου ποταμού.
Οι πιο γνωστές μαρτυρίες αιώρησης προέρχονται από τη μακρινή Ινδία, όπου αναφέρονται σε Γιόγκι που διαθέτουν την ικανότητα να διαλογίζονται επί ώρες αιωρούμενοι αρκετά μέτρα πάνω από το έδαφος. Οι ίδιοι θεωρούν ότι πρόκειται για μια ικανότητα που έρχεται με φυσικό τρόπο, καθώς εξελίσσονται πνευματικά. Η ίδια άποψη φαίνεται να επικρατεί και στο απροσπέλαστο Θιβέτ, όπου ο ασκητικός τρόπος ζωής των μοναχών, ο διαλογισμός και η αυστηρή εκπαίδευση τούς οδήγησαν στην απόκτηση ικανοτήτων, μία εκ των οποίων και η αιθεροβασία και μάλιστα η ικανότητα να μετακινούνται στον αέρα σε κατάσταση διαλογισμού ή μη.
Η απίστευτη ιστορία του D.D. Home
Η δυνατότητα ορισμένων ανθρώπων να αιωρούνται οδήγησε το διακεκριμένο επιστήμονα Sir William Crookes, καθηγητή φυσικής και χημείας και μέλος της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας και του Τάγματος Αξίας, στην έρευνα του φαινομένου. Αντικείμενο της έρευνάς του αποτέλεσε ο Daniel Dunglas Home, γνωστός στους πνευματιστικούς κύκλους της Βρετανίας του 19ου αιώνα για την ικανότητά του να αιωρείται χωρίς τεχνητά ή φανερά φυσικά μέσα.. Αρχικά ο Crookes ήταν πεπεισμένος πως επρόκειτο γι’ απάτη. Σε διάρκεια όμως 2 ετών, αφού έλαβε μέρος μαζί με άλλους επιστήμονες σε 28 πνευματιστικές συνεδρίες, διαπίστωσε ότι όντως η ανύψωση ήταν αληθινή. Ο Crookes έλεγχε το διάμεσο περνώντας τα χέρια του κάτω από τα πόδια και πάνω από το κεφάλι του, για να σιγουρευτεί πως δεν υπήρχαν συνδεδεμένα καλώδια. Όπως αναφέρει ο ίδιος, το πιο αξιοσημείωτο γεγονός έλαβε χώρα στις 16 Δεκεμβρίου του 1868 σε μια κατοικία του Λονδίνου. Ο Home βρέθηκε πρώτα σε μια κατάσταση έκστασης κι έπειτα σηκώθηκε και βγήκε από το δωμάτιο. Οι παρευρισκόμενοι άκουσαν να ανοίγει ένα παράθυρο στο διπλανό δωμάτιο και μετά τον είδαν να αιωρείται έξω από το δικό τους παράθυρο, τρεις ορόφους πάνω από το έδαφος. Στη συνέχεια ο Home πλησίασε το παράθυρό τους, το άνοιξε και μπήκε στο δωμάτιο. Και καθώς οι παρευρισκόμενοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που είχαν δει, βγήκε πάλι από το παράθυρο, αιωρήθηκε για λίγο στο κενό, κι έπειτα ξαναμπήκε.
Το γεγονός αυτό οδήγησε τον Crookes ν’ αναθεωρήσει τις απόψεις του περί απάτης και έγραψε σ’ ένα από τα συγγράμματά του: «Το να απορρίψουμε τα καταγεγραμμένα στοιχεία σχετικά με το θέμα αυτό, σημαίνει να απορρίψουμε την κάθε ανθρώπινη μαρτυρία. Επειδή κανένα γεγονός στην ιερή ή εγκόσμια ιστορία δεν υποστηρίζεται από μια δυνατότερη σειρά αποδείξεων».
Ερμηνείες του φαινομένου
Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι αν πράγματι τα μεγαλιθικά μνημεία κατασκευάστηκαν με τον τρόπο που προαναφέραμε. Όμως φαίνεται πως η ανύψωση μικρών ή μεγάλων αντικειμένων είναι δυνατή με τη χρήση μαγνητικής, ηλεκτρομαγνητικής και ηλεκτροστατικής ενέργειας. Αυτό τουλάχιστον πιστοποιεί η σημερινή επιστήμη επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τις ιστορίες που κάποτε θεωρούνταν σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Η πιο πρόσφατη μελέτη προέρχεται από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, όπου τρεις φυσικοί επιστήμονες κατάφεραν να βελτιώσουν την τεχνική της ανύψωσης αντικειμένων χρησιμοποιώντας ηχητικά κύματα, τα οποία έκαναν τ’ αντικείμενα να αιωρηθούν στις τρεις διαστάσεις του χώρου.
Αν ωστόσο στην προηγούμενη περίπτωση χρησιμοποιήθηκαν φυσικές δυνάμεις, τι συμβαίνει με την ανύψωση ανθρώπων; Είναι μήπως απάτη ή μπορεί πράγματι με κάποιο τρόπο να επιτευχθεί; Η Helena Petrovna Blavatsky αποτελεί μάλλον την πιο αξιόπιστη πηγή για την αιθεροβασία. Μάρτυρας τέτοιων φαινομένων κατά τη διάρκεια των πολυάριθμων ταξιδιών της ανά τον κόσμο, μάς κληροδότησε ένα εντυπωσιακό υλικό προς εξέταση και μια φιλοσοφική εσωτερική ερμηνεία: η γη είναι ένα μαγνητικό σώμα, το οποίο φορτίζεται με μια μορφή ηλεκτρισμού που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε θετική. Οι μορφές της ύλης, άρα και το ανθρώπινο σώμα, είναι φορτισμένα με την αντίθετη μορφή ηλεκτρισμού (αρνητική) που είναι ίση ποσοτικά μ’ εκείνη της γης. Αυτή η έλξη συγκρατεί τα υλικά σώματα πάνω στην επιφάνειά της. Πώς λοιπόν μπορεί να καταλυθεί ο νόμος της βαρύτητας χωρίς τη χρήση κάποιας μηχανικής υποστήριξης; Αυτό είναι εφικτό με τη δύναμη της βούλησης. Αν ο άνθρωπος είναι γνώστης της ενέργειας που διαποτίζει τη φύση και συντονιστεί μαζί της, τότε μπορεί να αλλάξει την ηλεκτρική του πολικότητα από αρνητική σε θετική. Σ’ αυτή την περίπτωση θα προκληθεί μια απώθηση μεταξύ γης και ύλης, με αποτέλεσμα το σώμα να ορμήσει στον αέρα, μέχρι να εξαντληθεί η απωθητική ορμή. Το ύψος της αιώρησης θα εξαρτηθεί από την ικανότητα του ανθρώπου να φορτίζει το σώμα του με την κατάλληλη ηλεκτρική ενέργεια. Ουσιαστικά πρόκειται για φυσικές δυνάμεις που, αν ελεγχθούν, μπορούν να καταστήσουν την αιώρηση τόσο εύκολη όσο είναι η αναπνοή. Πρόκειται και πάλι για ένα φυσικό φαινόμενο, που παράγεται από τις λανθάνουσες δυνάμεις του ανθρώπου.
Απάτες και αλήθειες
Φωτογραφίες ή video δημοσιευμένα στο διαδίκτυο παρουσιάζουν συχνά ανθρώπους ή δημοφιλείς «μάγους», οι οποίοι φαίνεται να έχουν την ικανότητα της αιθεροβασίας. Αυτοί είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιούν διάφορα τεχνάσματα εκμεταλλευόμενοι την ευπιστία του πλήθους που συγκεντρώνεται γύρω τους, με στόχο να γεμίσουν το «παγκάρι» τους και είναι εκπαιδευμένοι στην κατώτερη των τεχνών, αυτήν της απάτης, της ψευδαίσθησης.
Τους αληθινούς Θεουργούς δεν θα τους βρούμε στο διαδίκτυο ούτε στα πανηγύρια. Δεν χρηματίζονται και σε πείσμα όσων τους αναζητούν, ζουν απομονωμένοι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας με μόνο τους ενδιαφέρον την ατομική τους ανέλιξη, αδιαφορώντας για τη γνώμη της εκάστοτε θρησκείας ή επιστήμης, επειδή δεν έχουν την ανάγκη να αποδείξουν το οτιδήποτε.
Ένας παλιός μύθος για να πετάξουμε
Μια φορά κι έναν καιρό, σήκωσαν οι πρώτοι άνθρωποι το βλέμμα τους στους ουρανούς και είδαν τους αθάνατους θεούς να πετούν. Έπειτα κοίταξαν το θνητό τους σώμα κι ένιωσαν απογοήτευση που ήταν τόσο αδύναμο και γήινο. Όμως πέρασαν χρόνια πολλά, και οι άνθρωποι προσπάθησαν να γνωρίσουν τους θεούς. Αφού μελέτησαν τη φύση, άρχισαν να ψάχνουν μέσα τους. Και ανακάλυψαν πως Θεός, Φύση και Άνθρωπος ήταν φτιαγμένα από την ίδια αθάνατη ουσία…
Το να ανυψωθούμε με το σώμα μας είναι γνώση ενός φυσικού νόμου. Το να πετάξουμε αληθινά σημαίνει να αναζητήσουμε την Αλήθεια της Ζωής και να ανυψωθούμε στους ουρανούς των Ονείρων μας. Τότε μόνο είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Και μη φοβάστε καθόλου, επειδή η Ψυχή μας ξέρει το δρόμο… Καλό πέταγμα!
Πηγές:
Blavatsky, H.P. (1997). Ίσις Αποκαλυμμένη, Τόμος Α, Βιβλίο 1. Αθήνα: Εκδόσεις Ιάμβλιχος
Μπλαβάτσκυ, Ε.Π. (1995). Βίβλος Αποκρυφισμού. Αθήνα: Εκδόσεις Κέδρος